Szczegóły
Czytaj więcej
Jest mi więc bardzo trudno się ukryć. I nie mogę ukryć aury, nieważne co mówię. Więc czasem mówię coś bardzo normalnego, bo kiedy wychodzę, po prostu udaję głupią, tak jak każdy. Ale niektórzy ludzie tylko patrzą na mnie, uśmiechając się i mówią: „Ty jesteś inna!” Mówię: „Jak? Podobają ci się moje ubrania?” „Jesteś wyjątkowa! Wiesz, że jesteś wyjątkowa!” Na przykład. Wtedy muszę przestać udawać głupią, bo jeśli już was znają, to już nie udajecie. Ale kiedy wychodzę, zawsze udaję normalną, na ile tylko mogę.
